Ut på brett!

Ååååå eg ser så fram til det kjem meir snø.
For la oss berre innsjå det:

Vinteren kjem uansett, den, og i Vest-Telemark så kjem det alltid snø, så istadenfor å klage over den og vente til våren, så vil eg heller bruke og NYTE snøen!
Eg synst jo det er fint å gå på ski, kanskje helst med turski i fjellet eller i skogen, og også som trening på smale ski i oppkøyrde løyper,
men heilt ærleg:
Det er mykje meir moro å stå på snowboard.

Det kan vel ikkje samanliknast eigentleg.
Snowboard er berre leik.
Når ein tek skiheis opp bakken, så er det ikkje noko å bli sprek av.
Men GÅR ein opp bakken, eller opp eit fjell, for så å stå på brett ned att, ja da snakkar me om trening med ganske høg intensitet!
Omtrent som å sykle opp eit fjell og så suse ned att.
Nå har det ikkje kome spesielt mykje snø her enno.
Men litt.

Eit nissetre!

Og så har det seg slik at treningsbakken min ligg på eit jorde som ligg i skyggen av skogen, og i ly for vinden, så sjølv om snøen har blåst og smelta bort andre stader, så er den alltid litt ferskare der.
Og i går rusla eg forbi bakken min på kveldstur med Lukas, og jammen hadde ikkje ein av naboane kjøyrt bakken opp og ned att med skuter nokre gonger.
Hmmmmmmm... da blir det nemleg plutseleg lettare å stå på brett, for då er det blitt danna ein såle, som kanskje har blitt fast nok å stå på brett på.

Snowboardet mitt er sååå stilig!

Så i dag så MÅTTE eg berre ut og prøve.
Det var solskinn i tillegg, noko som eg ikkje har fått sett spesielt mykje i det siste.
Eg sit jo heile dagen med nasen i fagbøker, og går tur på kvelden, og her hos meg er det sollaust nå på vinteren.
Og Lukas skal jo uansett ut på tur.
Og sola lokka.

Trenings"bakken" min ligg 15min gange ifrå der eg bur.
Praktisk.
Den ligg også litt høgare, så eg får virkeleg opp varmen på veg dit.

Dagslyset avslørte at det var mykje fleire grasstrå som stakk opp av snøen på bakken enn det som var synleg igår i kveldsmørket, så eg følte meg nesten litt dum å spasere der med brettet under armen.
Men men.

Vil det vera nok snø til å stå på brett?

Heldigvis så var sålen som snøskuteren hadde laga, fin og fast og veldig glatt å køyre med brett på.
Det gjekk fort!
Sidan det var eit par varmegradar, så var snøen litt våt, og glien veldig god.
Eg rakk eit par turar opp og ned, og nokre svingar og krussedullar i snøen.

Så blei Lukas for utolmodig.
Stakkaren stod nemleg i band i skogkanten.
Eg kan ikkje ta sjansen på å sleppe han for tida, han har nemleg stukke av heile to gonger frå meg den siste veka, på jakt etter damer!
Sporene i snøen pluss den gode ferske lukten av alle firbeinte damer blir nok for fristande for han.

Lukas på tur, laus. Dette blir det mindre av frå nå av.
Ja da, han ser uskyldig ut. 

I motsetning til meg var ikkje Lukas fornøydd med at eg stod på snowboard, og på min tredje tur ned bakken satte han i eit bjeffespetakkel utan like. Og han gav seg ikkje, om eg kjefta og rosa og gav godbitar, han bjeffa.
Det gadd eg ikkje høyre på, så eg gav meg fort da, og eg tusla heim att.

Snowboardsessionet varte kanskje ikkje så lenge, men sååååå moro som det var!!
Det som er fint med å drive både med triatlon og snøbrett og diverse annet er, at alt vær kan brukast til noko. Er det bart, går det an å sykle, ligg det snø, går det an å stå på snowboard eller gå på ski, er det is så er det på med broddar og ut og løpe.

Blir det snø på glatt is, går det an å svømme innandørs eller trene styrke.
Eg har i alle fall ikkje noko problem med å finne på noko å halde på med om vinteren.
Det går an!
(Men eg håpar virkeleg på meir snø altså!)