Tilbake til trening

Det er 10 dagar sidan eg trena sist.
Og det endte med ein kink i nakken, og deretter så måtte all energien min brukast på flyttesjauen.
Men nå har eg altså kome meg inn i ny leilegheit.
"Gamlestoga" er forlatt.
Og det kjennest godt!
Så nå har eg lyst til å begynne med trening igjen!

Eg kjenner riktignok at eg ikkje har spesielt mykje å gå på eigentleg.
Det er verst om morgonen.
Eg vaknar uopplagt med ein slapp og kraftlaus kropp, lite tiltakslyst og negative tankar.
Eg orkar rett og slett ikkje noko da.
Men så må eg berre ta meg saman, ete frukost, lage meg ein god kopp kaffe, og la dei negative tankane sleppe taket, og fylle hovudet med gode tankar.
Det går gjerne bedre etter nokre timar foran PCen,
med litt Facebook og bloggar og alt anna som finst av inspirerande stoff på nettet.

Nervene mine er ganske tynnslitne for tida, eg har ekstremt kort lunte, det skal ingenting til for at eg omtrent "klikkar", og må bruke all min viljestyrke for at det ikkje skal ende med nervesamanbrudd eller raserianfall.
Og det er ei utfordring når halvparten av sakene mine fortsatt er pakka ned i esker og kasser, og det eg skal bruke, er vanskeleg å finne.

Så i dag var det eigentleg Lukas som hadde masse energi.
Han var rastlaus og peip litt alt frå morgonen av og eg hadde ikkje nerver til verken å sjå eller høyre på dette.
Dessutan kan jo ikkje Lukas noko for at eg er dårleg for tida!)
Han er jo faktisk like glad og opplagt som alltid!

Så har det seg slik at det er fint å rusle tur når eg er sliten, spesielt seint på kvelden er det nydeleg.

Rusletur med Lukas på Bringsåsnuten ein sein kveld.
Det var godt å berre ligg der å kikke inni den blå himmelen.
Såååååå sliten....

Men sånn på føremiddagen/midt på dagen er eg altfor rastlaus til å gå tur.
Så i dag tenkte eg meg at eg heller kunne ta fram løpesko igjen og løpe tur.


Det var ikkje så lett å leite fram treningstøy og drikkeflaske og hodetelefon og caps, men til slutt så hadde eg funne alt saman og kom meg ut.
Dei løpeturane som eg tidlegare har tatt på søndagar såpass tidleg på dagen (kl.13) har stort sett endt med dårleg pust, hold og negative tankar.
Kroppen min trivst rett og slett ikkje med å løpe på den tida av døgnet.

Og eg kjendte at eg faktisk var litt svimmel også i dag mens eg leita etter treningstøy og sko.
Men så skulle eg berre jogge litt roleg i skogen.
Gå i dei brattaste bakkane.
Ha fokus på at det er første løpetur etter ein treningspause, og at eg skal vera tolmodig med Lukas som  berre skal snuse og tisse og lukte og bli dratt opp dei brattaste bakkane.

Det gjekk eigentleg ganske greitt.
Kroppen var riktignok tung, men det fekk den lov å vera.
Og det var sol og blå himmel, og nokre skyer, det luktar deileg av lyng og gras og skog og det var både blåbær og bringebær langs vegen, så det var ein skikkeleg deileg sommardag å springe i skogen på.

Ganske varmt å løpe i dag, men det var deileg!

Eg er glad for at eg i dag overvann dei negative tankane og mattheten som dominerar kropp og hovud for tida.
Sakte men sikkert skal eg trene meg tilbake til "normaltilstand".
Eg har ein ørliten plan om å trene styrke i morgo.
Men det er ikkje så farleg om det ikkje blir noko av.

Det er også faktisk ganske bra temperatur i Seljordsvatnet for tida, så det kan hende at eg skal ta og bade med Lukas.
Fint å ikkje ha nokon konkurranse å trene imot, for då kan eg virkeleg velge heilt fritt kva eg skal drive med av trening.
Trening etter innfallsmetoden.
Me kan jo sjå kva som fallar meg inn til veka...

Lukas bada i Seljordsvatnet i går.
Eg blei litt frista også, men orka ikkje. Men fint var det!