Bike mechanic from Seljord

Eg har hatt ChiCqiloen nå i litt over eitt år. Sjølv om den har mest lyst til å sykle fort, mens eg vil helst sykle langt og lenge, så har me blitt gode venner og etterkvart tilbakelagt nokre mil på vegen.
ChiCqilo'n har aldri svikta meg, og ikkje klaga.
Men sist onsdag, då eg skulle benytte meg av fridagen min og det fine haustværet til å sykle litt ute, så la eg merke til ein lyd.
Ikkje berre ein lyd, men ein u-lyd, og den kom rett frå bakhjulet til ChiCqilo'n!!

Skummelt. Det sa litt klikk, og litt klakk, og var vanskeleg å lokalisere, bortsett frå at lyden kom ifrå ein stad rundt kransen.
Eg prøvde å ikkje få panikk. Men skulle det vera noko gale med ChiCqiloen?? Alt nå??
Etter berre eitt års bruk? Og ikkje ein gong overdrive bruk?

Det kjendest ikkje godt å legge ut på turen utan å ha sjekka lyden nærmare. Og heldigvis har me Arne, ein svært kompetent og dyktig og engasjert syklist her i Seljord, som er god å spørre når noko er ikkje som det skal med ein sykkel. Og heldigvis jobbar han på Intersport her i Seljord, slik at han er tilgjengeleg mange dagar i veka...

Eg tenkte ved meg at lyden ikkje kunne vera så ille at det blei større skade av å sykle fort ned til sentrum og få lyden sjekka.
Men min velutvikla fantasi så såg eg alt kulelageret i tusen småbitar, store sprekkar i ramma, materialbrot i kranken, øydelagte tannhjul og andre knekte vitale komponentar...

Arne er god til å halde hovudet kaldt også når eg kjem litt fortvila og plutseleg inn i verkstaden med mine sykkelproblem som helst skal fiksast med ein gong sidan det er så fint sykkelvær ute...

Heldigvis er for meg er Arne meir realistisk i forhold til sykkelreparasjonar, men skjønte min fortvilelse godt og tok seg tid til å undersøke ChiCqiloen med ein gong.
Diagnostiseringa tok ikkje så lang tid, og plutseleg var sykkelen min snudd opp ned og fråmontert bakhjulet og det vrimla av lause tannhjul i forskjellig størrelse mens me prøva å fange opp og halde styr på alle dei små kulene i lageret.
Det var veldig fascinerande å få innblikk i noko av dei indre delane til ChiCqilo.

Innsyn i ein av dei mest vitale og intime delane på temposykkelen min: kulelageret i bakhjulet.

Det er også artig å tenke seg at noko så enkelt som eit lager beståande av to gonger ni kuler fungerar så utmerka for å gje sykkelen fart og framdrift.
Men lageret skal vera smurt, det lærte eg meg altså.

"Bike mechanic from Seljord". Syklist er han også, med tallrike sykkelritt i beina, både terreng- og landeveisritt.

Det er kjekt med eigen privat sykkelreparatør, som gjennom tida også har opparbeida seg internasjonal omtale som hjelpsam "bike mechanic" (les gjerne meir her, i Star Tribune frå Minnesota, USA) frå Seljord.
Det er ikkje kven som helst eg ville ha gitt lov til å skru ChiQiloen ifrå einnan...

Og der var alle kulelagerkulene på plass igjen, og der var lageret fiksa.

Heile sykkeloperasjonen varte ikkje så altfor lenge, og plutseleg var sykkelen skrudd saman igjen og klar til bruk, og sola stod fortsatt på himmelen, og eg kunne endeleg sette meg på sykkelsetet igjen og sykle avgarde.

Vallaråi på veg til Seljord.

Vallaråi.

Ved Nutheim. Her veit eg i alle fall kor eg er hen...

Ein av dei bratte svingane i Flatdal. Snart kjem det tunnel, som fører trafikken utanom Nutheimkleivane. Det blir bra.

Belønning for dei ca. 255 høgdemetrane er utsikten frå toppen av bakkane.

Det ER faktisk flatt i Flatdal også. I alle fall nederst.

Mellom Flatdal og Seljord, langs Vallaråi.

                                   
Det blei ein fin tur i nydeleg haustvêr.
Nokre høgdemeter blei det også.

Og dei einaste ulydane eg høyrte kom nok berre frå pusten min...