På jobben min er det ikkje tid for påskeferie, tvert imot, skihistorie skal i alle fall formidlast i påsketida.
Og åpningstida utvidast. Noko som fører til lengre dagar og kortare kveldar og auka behov for restitusjon, særleg etter helga med ei heftig bakkeøkt og ein altfor tung "roleg" langtur (med motvind og motbakke).
Det hendar ikkje så reint sjeldan at kroppen min gjer krav på det den treng mest: restitusjon. Og måndag kan vera ein fin dag til akkurat det. Den vesle halvtimen foran TVen i sjutida blei då utvida til ein solid blund på over halvannan time, deileg..
Binna var nok ikkje spesielt fornøydd med det, og det er heller ikkje så vanskeleg å tolke på hennes oppgitte ansiktsuttrykket.
Går det an å vera så kjedeleg når det er så fint vær ute?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar